Ve Her Canlı Ölümü Tadacak
Veda et siyah saçlarına ,
Korkma koyu kahve rengi gözlerin sende kalcak ,
Çoktan bitti yirmi yıl ,
Geriye ne kalacak.
Veda et dostlarına,
Bazıları hayata erken doyacak ,
Ve bir baston al kendine ,
Yükün ağırlaşacak .
Tadını çıkar hayatın ,
Dün yarın gibi olmayacak ,
Gard alma kullara ,
Bir gün herkez orucunu yanlız açacak .
Aynaya bakıp kızma kırışıklıklara ,
Dün yarın gibi olmayacak ,
Gün olacak beyaz bir bez parçası ,
Tüm lekeleri kapatacak .
Rahmet dile o gün sesini duyan bir tek,
Yüce Allah (c.c) olacak.
Birkan Çakır
Yanlızlığa aç kollarını ,
Geride kalacak bir çok not var ,
Bazısı kimseye bazısı yokluğa karışacak ,
Yazmaya devam et ,
Boşuna ölmesin onca ağaç ,
Yanlızlığa aç kollarını ,
Kimseler karışamaz kararlarına ,
Küfürleri kimse duymayacak ,
Bağıra bağıra söv istersen ,
Veya sev ölmeden ,
Ağaçlar gibi ..
Akıllanmayan Çocuk
Hala çocukmuşum gibi geliyor
Yetiştiremediğim karakterlerim var
Koskocaman da olsa dünya bana dar
Hayalleri olan bir adamım ben umutlarıyla yaşayan
Her sabah aynaya bakınca afallayan
Bir çocuğum ben, kafası kolay karışan
Hala oturmamış karakterimle yürüyorum
Arada derede gezen kişiliğimle
Sorulara bilmiyorum diye cevap verişimle
Kimliksizliğe bürünmüş kimliğimle
Hala büyümedim ben, safım, şaşkınım
Beş sene sonra olgunlaşırım herhalde
Alışırım gözlerimi açmaya yalan dünlere
Alışırım yalan söyleyip yalandan gülmeye
Alışamadım ama olsun, alışırım
Hala çocuğum ben, peri masallarına inanan
Leyla ile mecnunu gerçek sanan
Aşk fantazilerine kanan
Hala çocuğum ben
Akıllanmayan
Hiçbir şeye inanasım yok, karmaya mesela
Ne anlamı var ki, hep tutarsızım hep tutarsız
Carpe dieme kavuşacak karakterim
Bir eda ve bir veda ile yaşayacağım
Mesela ruha enerjiye yeterince inandım
Saf olan "şey"in varlığına delalet aradım
Yılmadım, yılmadım ama, yılmak istiyorum
Hala çocukmuşum gibi geliyor
Çocuk olduğunu anlayınca büyümüyor insan
Çocuğum hala, şaşkın, sekiz yaşında
Umutları olan, hayalleri olan, masumluğa inanan
Şaşkın bir çocuktan fazlası değilim
Sadece biraz kirlenmiş bedenim
Duygularımın uğradığı tecavüz
Üzgünüm sana romantik yüzümü gösteremiyorum
Duygularımdan mahrumum, intikam da istemem
Ben öyle acıya gelemem, birine acı çektirmek acısına
Acısızlığa varım, duygusuzluk bile olsa, acısızlık iyi geliyor
Hislerim elimden alınmış gibi hissediyorum dediğim zamanlar…
İşte o zamanlar en çok hissettiğim zamanlarmış
O kadar çok hissetmişim ki, hislerim overload yapmış
Algımı aşmış
Şimdi aşacak bir algı limitim de yok
İlaçlarım sağolsun, algımı da aldı
Ben verdim daha doğrusu, gönüllüydüm, bu deneye kobaydım
Şizofrenik bir olaydım, çok seviyordum bu yüzden kolaydım
Kiminin gözüne kuzu kiminin gözüne kurttum, ama basit bir saraydım
Ruhsuz bir adam oldum, hissiz, duygusuz, göz yaşı dökemeyen bir adam
Ağlamayı beceremeyen ve bunları istemeyen bir adam
İnsanlar, işte bir insan bir insana daha büyük nasıl bir kötülük
Nasıl bir ihanettir bu
Oyuncağını almak çocuğun elinden güzeldi
Duygularımın uğradığı tecavüz… güzeldi!
CUMHURİYETİMİZ 100 YAŞINDA
Milletçe yazdık tarihin altın sayfasına,
Duyurduk zaferimizi dosta ve düşmana.
Tuttuk yüce Ata’mıza verdiğimiz sözü,
Taşıdık Cumhuriyeti yüzüncü yaşına.
Açıldı bize çağdaş uygarlığın yolları,
Özgürce yaşamaya bağladık umutları.
Sarıldık Atatürk ilke ve devrimlerine,
Vererek el ele aştık bütün zorlukları.
Dönmeyeceğiz asla o karanlık yıllara,
Çağdaş bilimle koşacağız aydınlıklara.
Son nefese dek sürecek bu idealimiz,
Ulaşacak Cumhuriyet nice yüzyıllara.
VEYSEL YILDIZ ( GÜRGÜROĞLU )
