Kalem
Her halükarda dostumuzdur kendisi
Kağıda dökendir kara düşüncelerimizi
Koyu mürekkebiydi duygularımızın tarifi
Asla olmazdı ne gündüzü ne de gecesi
Uyanırsın insanın elinde
Dile dökersin söyleyemediğimizi
Kelimeler ezberinde
Öğretirsin yanımıza bilmediğini
Mektupta kavgaya barış dersin
Savaşlar halledilir ordusuz
Gazetede haberdar edersin
Kağıtta yazı olarak buluruz
Ama artık unutur olduk biz seni
Yerini aldı teknoloji esintisi
İnsanlar senin değerini unutsa da
Sen bizim yoldaşımızsın hala
Belki ama bir zaman
Kaybolacak bu dünyadan
Tarihte önem kaplayan
Geleceği de mi imzalayan
Kalem
Beklerim didem didem
Aşıkların sonmaz taze gülleri.
Yalnızlık kalmış bana bu günden beri.
Yokluğunda değerlendirdim kaderini,
Bir sonraki nefesimi beklediğim gibi.
Ömür olarak sayılırmı, bilmem.
Bildiğim sadece, seni beklerim didem didem.
--RUHUM ALABORA NEFSİM--
Gönlümde bir boşluk ,
İçin de bir durak ,
Kapısında kavimlerce Yalnızlık ,
Gelmez hiç biri, Doldurmuyor, bu haleka edilmiş,
Kimi hep aynı cevheri kovalar gözlerler ,
Saraylarda beklemişler,
Suni çiçekleri sulamışlar hepsi ,
Ne anlarlar sevgiden ,
Baktıkça içimdeki boşluk genişler .
Akar abıhayattan nefsin hevesi ,
Akar ırmaklar arştan gibi ,
Ebedi olarak gitti can dan can ,
Uzaklarda şimdi .
Gözlerim baharı gözler ,
Dolar içimdeki deniz kabarır ,
Düzinelerce kez alabora oldur.
Ama ruhum yine kanatlanır.
Gönlüme cenk edişler,
Gözlerim baharı gözler, cevabını ararım,
İçimdeki denizde,
Ruhumun derin sularında,
Belki de cevap, alabora olmaktan korkmamakta,
Belki de cevap, her seferinde yeniden baharı tatmak da .
Birkan ÇAKIR