Aslında
Aslında dünya güzel.Gök mavi ,yer yeşil
kuşlar falan uçuyor.Ama gel gör ki ya insan kendine yaşamı zehir ediyor ,ya başka bir insan...
☰
☰
Aslında dünya güzel.Gök mavi ,yer yeşil
kuşlar falan uçuyor.Ama gel gör ki ya insan kendine yaşamı zehir ediyor ,ya başka bir insan...
Hayalimdeki şeyleri sevip,onlara kızmışşım
Yaşam değil, beklentilerimmiş beni yoran
Pek sorunum yokmuş aslinda,
Hepsi zihnimin birer oyunuymuş.
Herkes bir ayna,
Gördüğüm hep kendi kusurlarımmış aslında.
Beni uyutmayan hayaller
Yolumu kesen şâkilermiş meğer.
Ulaşayım diye paralandığım hedefler
Elime aldığım duymuş,parmaklarımın arasından dökülen.
Bir daha gelmiyeceğim bu hayata
Bir şans daha verilmeyecek bana
Ve bir kez tek ölüceğim
Henüz ölmedim ama,
benden önce ölen çok şey var...
Gökyüzünü seyrettim, yıldızları saydım
Yemek yaptım,dışarı çıktım.
Bir kedi,battaniye,kanepe koltuk
Nafile dolmadı içimdeki boşluk.
Neye uzatsam ellerimi
Anlamsızlık boyadı gözlerimi
Varlığım yok ama ölmek nasıl bir duygu?
Gittikçe hissizleşiyorum
acep bu mu insanın sonu?
Gece oldu,kulakları tırmalayan bir sessizlik
Her zerrede koca bir belirsizlik
Mânalar kelimelerin arkasında sinik
Bakıyorlar bana dik dik.
Bıktım aynaya bakmaktan
Bakıpta seni anmaktan
Ben senim demiştin,sende ben
Artık;ne sen bensin,ne ben sen