☰
Yalnız iki geniş yüzü testere ile düzeltilmiş tahta.
Yar olmuş, çevrem boş halde.
Gecenin rahatı sırf bana kalmış herhalde...
Ey Hilâl! Anca sen kaldın şu meydana,
Mehtabın bana misafir, sen ile ben yan yana.
Birbirimize destekde bulunmaktayız;
Birbirimize bağlı, kaderi paylaşır, farkındayız.
Sen aydınlatırsın başımı koyduğum secdeyi;
Ben aydınlatırım senin varlığını ve bu düşünceyi.
Sana şimdilik elveda, emanet ruhum.
Allah'ın selamı üzerinde olsun, şafak renkli dostum.
Her halükarda dostumuzdur kendisi
Kağıda dökendir kara düşüncelerimizi
Koyu mürekkebiydi duygularımızın tarifi
Asla olmazdı ne gündüzü ne de gecesi
Uyanırsın insanın elinde
Dile dökersin söyleyemediğimizi
Kelimeler ezberinde
Öğretirsin yanımıza bilmediğini
Mektupta kavgaya barış dersin
Savaşlar halledilir ordusuz
Gazetede haberdar edersin
Kağıtta yazı olarak buluruz
Ama artık unutur olduk biz seni
Yerini aldı teknoloji esintisi
İnsanlar senin değerini unutsa da
Sen bizim yoldaşımızsın hala
Belki ama bir zaman
Kaybolacak bu dünyadan
Tarihte önem kaplayan
Geleceği de mi imzalayan
Kalem
Her akşamki gibi tekrar başladı bu hissiyat!
Ölmeden önce son sözlerim bunu dikkate al,
Başka bir hayatım olabilirmiydi başka bir hayal,
Özgürlükler hapishanesinde başlamıştı büyük yalan.
Farklıyım ben sanki kırmızı bir papatya,
Yaşamıyorum bu nasıl bir hayat ya?
Her gün aynı şey uyu uyan örnek al,
Ani bir acıyla soğuk bir morgda kalakal.
Yalnız başına kimsen yok orada,
Kulaklarını patlatacak sessizlik kesiliyor bir anda,
Doktorlar yanında,ölüm saatin yazılıyor boş bir kağıda,
Sonsuz yalnızlığım erken geldi bunu hatırla.
Ne kadar sonra kabulleneceksin öldüğünü,
Seni hatırlayan son kişinin gömüldüğünü,
Senin için kaç kişinin üzüldüğünü,
Belkide öldüğün için dost sandıklarının güldüğünü.
Bu gece sevmek yasak.
Son terbiye nefise, yanlızlık.
Aç kalmak bir yük değil.
Ağızım bir parmak hal ister.
Toprak basar ışık gider.
Bu gece sevmek yasak.
Son terbiye nefise yanlızlık.
Keşkelere uzağız , Es-Sabûr yakın..
Tövbe için çok geç ,
Fani hayatın zamanı doldu..
Bu gece sevmek yasak.
Son terbiye nefise yanlızlık.
Ne kağıt parçalarının önemi var burada,
Nede müruruzaman ın..
Bu gece sevmek yasak.
Son terbiye nefise yanlızlık
Ne yaptın El-Afüvv için.
El-Hâlık dan af dile ,
Ve ona Allah de ,
Seni her şeye rağmen yanlızca o sever ve kabul eder...
Birkan Çakır
Sandığım dan daha da ötede bir şey varmış.
Ne zamanın tanıdığı ne senin gördüğün nede benim daha evvel duyduğum.
Bir karanlık varmış ışığı içinde barındıran .
Bir aşk varmış için için yanan.
Birde sen varmış sın beyaz sayfalara lekeler bıraktıran.
Dünya hali dünyada kalacak diyorlar ya .
Şu Dünyada kalbin yerine bir taş duvarı sevseydim şimdiye çiçek açardı.
Sen bir yaprak bile vermedin...
Bunlar beni her halimle kabul etmen için değil..
Bir erkeğin kendisi için doğruyu görebilmek adına söylediği bir iki cümledir.
Senin basitleştirip es geçtiğin ,
Beninm yaşadığım ,
Diğerlerinin gördüğü ,
Benim çektiğimdir..
Birkan Çakır
Biz ler değilmiyiz toprağın kokusu nu seven ,
Kucaklamak yerine korkan ve vaz geçen .
Dolusu variken ,
Boşu kucaklayan .
Aşkı bulduk tamam da ,
Elimize yüzümüze bulaştırmadık mı ?
Sıra nede peki ?
Cennet i istiyoruzda , Ne yaptık tatmak için ?
Yaz mürekkep yaz !!
Bulaş sayfalara lekeler bırak !
Bende tükeneceğim senin gibi .
Yanlış yaşadım belki demi ,
Yaz kalem yaz !!!
Günn yeniden doğacak .
BİRKAN ÇAKIR
Kapat gözlerini ,
Saklandığın yerde bul kendini ,
Karanlık değil korktuğun ,
Güneşi batıp gidişi ,
ah bir kavuşsam
cennetinle buluşsam
bir görsem o cemalini
bilirsin hevesimi
bana seni gerek seni
ben aşkı sende buldum
senin aşkınla kavruldum
senden başkasını istemem
bana seni gerek seni
"Kör olsun gurbetin kahrı bitmedi,
Gidemem vatana çilem yetmedi."
Diyar-i gurbette hasad bitmedi,
Nideyim hasrete mühled bitmedi.
Bedene yazılmış bu han da kahır,
Çekeriz hasreti sırtımız yağır,
Her demi asır her demi sabır,
Sızılar derinde dinmedi gitti.
Biricik memleket cennet ül mekân,,
Özlemler oyuyor gönüller virân,
Yâd el de gözlerim filan feşmekân
Şarkılar teselli .... âcemaşîran.
Ayağımız köçmüş ruhumuz köçmüş,
Yaranlar gardaşlar rahmete uçmuş,
Arifler meclisi ibrete dönmüş,
Bir âlem olmuştur "ülfetin bağı".
Bahar gelmiş söz de benim ilime
Türküler pelesenk acı dilime
Zihniya düşürdü sancı gönlüme
Acılar sineme düştü ne fayda
Zihniya sendendir Beşire ilham,
Okuyup şirini buldum bir gümân,
Arada olsa da bir hayli zaman,
Şu mahçup sinemi döğer dururum.
Beşiroğlu | 28.11.2015 -ŞAİR ZİHNİ"YLE-
