Üye olmanızın faydaları
  • Kendi şiirlerinizi yayınlalıyınız
  • Özel faaliyetlerden haberdar olun
  • Takip ettiğiniz yazarlardan haberler alın
  • ve çok daha fazlası...

Giriş Yap

Şifrenizi sıfırlayın Kayıt olun

Şifrenizi sıfırlayın

Kayıt olun

Raporu bildir

ıssız

Düzeltme yap

Anlamı

Kimse bulunmayan veya az kimse bulunan, tenha

Kafiye

Daha fazla Kafiye bul

son 5 harf uygun

son 4 harf uygun

son 3 harf uygun

son 2 harf uygun

Duygularımın uğradığı tecavüz

Üzgünüm sana romantik yüzümü gösteremiyorum
Duygularımdan mahrumum, intikam da istemem
Ben öyle acıya gelemem, birine acı çektirmek acısına
Acısızlığa varım, duygusuzluk bile olsa, acısızlık iyi geliyor
Hislerim elimden alınmış gibi hissediyorum dediğim zamanlar…
İşte o zamanlar en çok hissettiğim zamanlarmış
O kadar çok hissetmişim ki, hislerim overload yapmış
Algımı aşmış
Şimdi aşacak bir algı limitim de yok
İlaçlarım sağolsun, algımı da aldı
Ben verdim daha doğrusu, gönüllüydüm, bu deneye kobaydım
Şizofrenik bir olaydım, çok seviyordum bu yüzden kolaydım
Kiminin gözüne kuzu kiminin gözüne kurttum, ama basit bir saraydım
Ruhsuz bir adam oldum, hissiz, duygusuz, göz yaşı dökemeyen bir adam
Ağlamayı beceremeyen ve bunları istemeyen bir adam
İnsanlar, işte bir insan bir insana daha büyük nasıl bir kötülük
Nasıl bir ihanettir bu
Oyuncağını almak çocuğun elinden güzeldi
Duygularımın uğradığı tecavüz… güzeldi!

Acı Gerçekler

Açık olacağım

Bana ne oldu bilmiyorum

Nerede o tutku dolu adam bilmiyorum

Tedavi diyorlar buna

Ben kendimden oluyorum

Hissetmek güzel bir şey belki de

Anlatmakmış benim olayım

Şiirlerim hislerimden gelmiyormuş

Duygularım düşünceymiş meğer

Hissetmiyormuşum

His dediğim şey ilüzyonmuş

Şimdi ilaçlarla kör olmuşum

Hislerime nankör olmuşum



Beynim bi bavul gibi

Tıka basa dolu

İçinde binlerce

Yüz binlerce cevapsız soru

Onlarca şüphe ejderhası

Tilkilerden meclisler

Anlatılmamış hikayeler

İçine içine atılmış

Acı şeyler

Beynim bi davul sanki

Çalıyor sürekli, sessiz sessiz

İçimde bir çığlık var

Yankısı algımı aştı

Bağırıyorlar

Sisli sisli

Şimdi körüm

Nankörüm



Acı veriyor bana yaşamak

Yaşamak demiyorum ben buna

"bir canlıya antidepresan vermek

Onu yaşarken öldürmektir" demişti

Arkadaşın biri

Yaşamak demiyorum ben buna

Başka çare yoktu

Düştüm bu çukura

Acı vermiyordu hissetmemek

Farkına varana dek

Şimdi acı veriyor hiç olduğunu bilmek

Hiç olmak



Hislerimi kimden satın aldım

Bilmiyorum hangi rüyaya daldım

Bilmiyorum kaç tane koyun saydım

İnsandım ben, gerçek bir insandım

Şimdi hissetmiyorum

Şiir okumaktan korkuyorum

Bencilce bir tutum, biliyorum

Kalemimden üç beş şey çıkıyor

Belki bilincimin altından çıkan tozlardır

Bunlar belki haykırışların fısıldanışıdır

Depresyondayım, bahanem hazır



Acı bir gerçek var olmak

Acı veriyor muydu ki yok olmak?

Acı bir gerçek mi hissiz yaşamak?

Hissiz yazmak?

Nefeslerimde yandı

Kitabım sende kaldı

Okumayı özledim ben, okuyamıyorum

Küçük hasta bir çocuğum şimdi

Hissiz kalmaya doyamıyorum

Ayracım avuçlarında, seninle ayırdım

Hayatımı



Kitabım sende kaldı

Okumayı özledim ben, okuyamıyorum

Zor geliyor anlamak şiirleri şimdi

Hissiz kaldım, kafamı bulamıyorum

Ayracım hediyem sana

Seninle ayırdım, hayatımı



Kalemim bende

Her sayfa, her satır, her nokta ve her hece

Nefesine addedilmiş bin bir gece

Duyulmamış binlerce cümle

Yüzlerce karalanmış peçete

Sende kaldı hepsi sende



Kitabım sende kaldı

Peyamiyi özledim ben, genç, hasta peyami

Aşkta ve hayatta hem samimi hem acemi

Boşa yazıyorum ben, boşa soluduğum gibi

Dimi

Söyle Peyami

Söyle ki sarsın tutku şu saçma alemi



Kitabım sende kaldı

Hasta küçük bir çocuğum şimdi

Okumayı beceremiyorum

İlerleyemiyorum senden ileri

Hayalim yarım kaldı

Sana on kitabım vardı

Hayalin derinliklerinde

Yalanların beni sardı

Ve leyla ile mecnun

Nefeslerimde yandı

Ölmüyor içimde ki o çocuk

Öyle bir ihtilaf sardı ki varlığımı

Hiç böyle şaşırmamıştım zihnime

Meğerse kalbime dokunanmış zihnim

Alışamıyorum bu yeni, saf, salak bedene

Bir karmaşa içerisinde yüzmekteyim

Anlaşılmam mümkün değil, çelişkideyim

Hislerimi nasıl tarif edeyim, nasıl becereyim

Bilmiyorum, kıskanıyorum inananları

Kıskanıyorum toz pembe masallara kananları

Özlüyorum eski halimi, acı çekse de yaşayan beni

Acı denizinde yüzmek benim işim olmuştu

Oradan istifa edince hissizlik boşluğu diye bir şey oluştu

Kafamda ki tilkiler kalbimi unuttu

Ejderhalarla birlikte zihnimi esir tuttu

Nasıl anlatabilirim ki kendimi, eminken anlaşılmamaktan

Niye yazıyorum ki bu tonla heceyi

İşim ne, bıktım gerçeklerden saklanmaktan

Apaçık oluyorum kendime, "sevmiyorsun onu" desem de

Bir illüzyon vuruyor alnımdan, sancıyla kalbimde

Bir isim gitmiyor aklımdan, iki hece dilimde

Ben bıraksam da onu, bırakmıyor geçmişim, peşimde

İşte öyle bir ihtilaf sardı varlığımı

Doğruyu bilmekti yegane niyetim

Doğruyu bilince benden bana ben kaldı mı?

Doğru dediğim şeyle varlığımı yeni bir illüzyon sardı mı?

Nereden baksan cinayet, tek eksik ceset

Ben şuursuzca, ruhsuzca satırları yazarken

Sen okuyucu, nasıl beceriyorsun hissetmeyi

Benim duygularım yok içimde diyorum

Sen duygulanıp, "çok duygusalsın, boş ver" diyorsun

Bilmiyorum, basit işte

Duyguları zihnimle taklit ediyorum

Ölmüyor içimde ki o çocuk

Sadece ruhumu terk ediyorum



Evet bir yanım ilaçlı, ne diyeceğini şaşırmış

Aklımda ki ejderhalar tilkileri kaçırmış

Diğer yanım hasta, aklı fikri yasta

Duyguyu bıraktım ben, iki arka sokakta

Evet bir yanım ayık geziyor, her adımda düşüyor

Eksik tilkiler fazla ejderler, beni benden ediyor

Öyle bir ihtilaf sardı ki varlığımı

Kör oluyorum ufukta

Öyle bir şey ki bu, umutsuz kalıyorum soğukta

Ama beceremiyorum, ölmüyor içimde ki o çocuk!



Bir algı oyunu bu yaşam dedikleri

Boşa gidiyor her gün ektikleri…

Müphem

Gökyüzünü seyrettim, yıldızları saydım
Yemek yaptım,dışarı çıktım.
Bir kedi,battaniye,kanepe koltuk
Nafile dolmadı içimdeki boşluk.
Neye uzatsam ellerimi
Anlamsızlık boyadı gözlerimi
Varlığım yok ama ölmek nasıl bir duygu?
Gittikçe hissizleşiyorum
acep bu mu insanın sonu?
Gece oldu,kulakları tırmalayan bir sessizlik
Her zerrede koca bir belirsizlik
Mânalar kelimelerin arkasında sinik
Bakıyorlar bana dik dik.