İsmail Abi Gibiydim
Aşka gözü kapalı sarılırken vurulmuşsun
Gözünü açmaya kalkma, ceket yok soyulmuşsun
Acılı bir müjdem var sana balık gözlü dostum
Artık sömürülecek duygularından mahrumsun
İsmail abi gibiydim
Gönlünden çıkanı duyamazken kimse
Ben pullu ceketle sevdim
Her seven giymişti dikenli elbise
Gelirsin diye bekledim
Sende herkes gibi giderken gülümse
Gönlüme yaptım bi devrim
Paslansa da durmam olmuş beynim şase
Ağzından çıkanla kulağının duyduğunun tuttuğunun aynı yerde kesişmesine rağmen
Neamiş?
Aşık sensin be!
Pis aşık!
Bi de aşık diyor utanmadan…
https://youtu.be/q2QVPxBghGY
Bir Ben Miyim Hasretten Ölen
Bir kalabalık çökmüş ki hiç sorma
Güya insanlar zindanlarda dogma
Anlatılanlar yaşananlar ne kadar saçma
Bir ben miyim hasretten ölen
Toprak küsmüş cana
Günlerin adı olmuş karantina
Sus diyorum konuşma
Bir ben miyim hasretten ölen
Tepeler ardı sıra kalabalık
Hani neredeydi bu açlık
Yüzüm alıştı adı utangaçlık
Bir ben miyim hasretten ölen
Tomurcuk vermiş kış zamanı ıhlamur
Şarkı çığıracağım diye uğraşır durur kambur
Söyle nerede bu kalabalık arasındaki mağdur
Bir ben miyim hasretten ölen
Öğlen arası olur
Dayı personelden çayı doldur
Sus diyorum artık destur
Bir ben miyim hasretten ölen
İnfial
Boğazım kuruyor
Adımlarım küçülüyor
Nasıl bir beyazlık ki bir türlü bitmiyor
Geçip giden bir şey yok hiçbir şey dinmiyor
Bu bir özgürlüğün zindanı
Bu bir nasıl infial
Tıpkı arayıp bulamadığım vefa
Tıpkı hiç geçiremediğim hamuş olma
İnsandan uzak kalmak
Nefisten uzaklaşmak
Bu bir nasıl infial ki firarı yok…
