Gecenin rahatı
Yar olmuş, çevrem boş halde.
Gecenin rahatı sırf bana kalmış herhalde...
Ey Hilâl! Anca sen kaldın şu meydana,
Mehtabın bana misafir, sen ile ben yan yana.
Birbirimize destekde bulunmaktayız;
Birbirimize bağlı, kaderi paylaşır, farkındayız.
Sen aydınlatırsın başımı koyduğum secdeyi;
Ben aydınlatırım senin varlığını ve bu düşünceyi.
Sana şimdilik elveda, emanet ruhum.
Allah'ın selamı üzerinde olsun, şafak renkli dostum.
YANLIZLIK KOYARMI ADAMA
Yılı hatırlamıyorum ,
Ayakkabılarımı bağcıklı almaya başladığım dönemler işte ,
O zamanlar bu zamanlarki gibi değil tabi ,
Saçmada olsa tadı kalır damakta ,
En fazla bir hafta küs kalabilirsin dostlarınla ,
En çok Futbol oynardım arkadaşlarla ,
Mahallenin köşesindeki kırtasiyeye giderdik ,
Okul için değil güzel sapanlar satardı ,
Nedenli veya nedensiz gülerdik bir cam kırılsa ,
Yaz gelince can eriklerine dalardık hatta ,
Ne Demli ve saçmasın hayat ,
Değiştiğini gördüm renginin bizzat.
Günü hatırlamıyorum ,
Ama soğuktu hava ,
Dostum kalmamıştı yanımda ,
Saat kaçtı hatta ,
Sor bana kimin nesi var ?
Sor bana yarından sonraya karışırmı yalanlar...
Yanlızlık koyarmı adama ...
Birkan Çakır
Nefeslerimde yandı
Kitabım sende kaldı
Okumayı özledim ben, okuyamıyorum
Küçük hasta bir çocuğum şimdi
Hissiz kalmaya doyamıyorum
Ayracım avuçlarında, seninle ayırdım
Hayatımı
Kitabım sende kaldı
Okumayı özledim ben, okuyamıyorum
Zor geliyor anlamak şiirleri şimdi
Hissiz kaldım, kafamı bulamıyorum
Ayracım hediyem sana
Seninle ayırdım, hayatımı
Kalemim bende
Her sayfa, her satır, her nokta ve her hece
Nefesine addedilmiş bin bir gece
Duyulmamış binlerce cümle
Yüzlerce karalanmış peçete
Sende kaldı hepsi sende
Kitabım sende kaldı
Peyamiyi özledim ben, genç, hasta peyami
Aşkta ve hayatta hem samimi hem acemi
Boşa yazıyorum ben, boşa soluduğum gibi
Dimi
Söyle Peyami
Söyle ki sarsın tutku şu saçma alemi
Kitabım sende kaldı
Hasta küçük bir çocuğum şimdi
Okumayı beceremiyorum
İlerleyemiyorum senden ileri
Hayalim yarım kaldı
Sana on kitabım vardı
Hayalin derinliklerinde
Yalanların beni sardı
Ve leyla ile mecnun
Nefeslerimde yandı
Ölmüyor içimde ki o çocuk
Öyle bir ihtilaf sardı ki varlığımı
Hiç böyle şaşırmamıştım zihnime
Meğerse kalbime dokunanmış zihnim
Alışamıyorum bu yeni, saf, salak bedene
Bir karmaşa içerisinde yüzmekteyim
Anlaşılmam mümkün değil, çelişkideyim
Hislerimi nasıl tarif edeyim, nasıl becereyim
Bilmiyorum, kıskanıyorum inananları
Kıskanıyorum toz pembe masallara kananları
Özlüyorum eski halimi, acı çekse de yaşayan beni
Acı denizinde yüzmek benim işim olmuştu
Oradan istifa edince hissizlik boşluğu diye bir şey oluştu
Kafamda ki tilkiler kalbimi unuttu
Ejderhalarla birlikte zihnimi esir tuttu
Nasıl anlatabilirim ki kendimi, eminken anlaşılmamaktan
Niye yazıyorum ki bu tonla heceyi
İşim ne, bıktım gerçeklerden saklanmaktan
Apaçık oluyorum kendime, "sevmiyorsun onu" desem de
Bir illüzyon vuruyor alnımdan, sancıyla kalbimde
Bir isim gitmiyor aklımdan, iki hece dilimde
Ben bıraksam da onu, bırakmıyor geçmişim, peşimde
İşte öyle bir ihtilaf sardı varlığımı
Doğruyu bilmekti yegane niyetim
Doğruyu bilince benden bana ben kaldı mı?
Doğru dediğim şeyle varlığımı yeni bir illüzyon sardı mı?
Nereden baksan cinayet, tek eksik ceset
Ben şuursuzca, ruhsuzca satırları yazarken
Sen okuyucu, nasıl beceriyorsun hissetmeyi
Benim duygularım yok içimde diyorum
Sen duygulanıp, "çok duygusalsın, boş ver" diyorsun
Bilmiyorum, basit işte
Duyguları zihnimle taklit ediyorum
Ölmüyor içimde ki o çocuk
Sadece ruhumu terk ediyorum
Evet bir yanım ilaçlı, ne diyeceğini şaşırmış
Aklımda ki ejderhalar tilkileri kaçırmış
Diğer yanım hasta, aklı fikri yasta
Duyguyu bıraktım ben, iki arka sokakta
Evet bir yanım ayık geziyor, her adımda düşüyor
Eksik tilkiler fazla ejderler, beni benden ediyor
Öyle bir ihtilaf sardı ki varlığımı
Kör oluyorum ufukta
Öyle bir şey ki bu, umutsuz kalıyorum soğukta
Ama beceremiyorum, ölmüyor içimde ki o çocuk!
Bir algı oyunu bu yaşam dedikleri
Boşa gidiyor her gün ektikleri…
Hiç, mi?
Hiç mi vicdana gelmedi?
Tabi ki kaçar insan günahlarından
Hepsinden değil en ağır olanlarından
İki yüzlü insan! İki yüzlü, günah seçiyor
Herkesin ahına bedel biçiyor!
Hiç mi insafı kalmadı?
Tabi ki aynaya bakar insan bırak suratlardan
Hepsinden değil, kaçar en güzel bakanlardan
Gözünüzü kaçırmayın yüzünden ihanet akanlardan
İki yüzlü insan! İki yüzlü, dalga geçiyor
Herkesin gülüşüne değer biçiyor!
Hiç mi vicdana gelmedi?
O eli yüreğine hiç mi gitmedi?
Alçak olan insan, kendini bilmeli
Dün iyi olmayan yarınını düşünmeli
İki yüzlü insan! İki yüzlü, kendinden geçiyor
Herkesin gözleri seni seçiyor!
ALLAH BİLİR
Başarının temeli fedakarlık demiştiler.
Dokunaklı yalnızlığım ve zarflara sakladığım mektuplarım.
Senden geri kalan her zaafım .
Sen ve anılarım.
Zoraki bir valize sıkıştırıp ,
Karşılayanı olmayacak bir adrese sürgün etmek istiyorum hepsini.
Pisisine kaybetmek istiyorum hepsini.
Başarının temelinde fedakarlık.
Senin üzerinde ahlaksızlık var .
Ey yüreğimin yücelttiği sen .
Aklının ucundan bile geçemezken onun.
Kendi uçurumlarında süzülüyorsun .
Emektar defterim.
Direncin kalmadı sende fire verdin.
Küçücük kadehe kocaman hayat sığmaz.
Taşar tabi papatya kokun sayfalardan.
Bundan öte fedakarlık olmaz.
Birkan Çakır
ALLAH BİLİR
Başarının temeli fedakarlık demiştiler.
Dokunaklı yalnızlığım , ve zarflara sakladığım mektuplarım.
Senden geri kalan her zaafım .
Sen ve anılarım.
Zoraki bir valize sıkıştırıp ,
Karşılayanı olmayacak bir adrese sürgün etmek istiyorum hepsini.
Pisisine kaybetmek istiyorum .
Başarının temelinde fedakarlık.
Senin üzerinde ahlaksızlık var .
Ey yüreğimin yücelttiği sen .
Aklının ucundan bile geçemezken onun.
Kendi uçurumlarında süzülüyorsun .
Emektar defterim.
Direncin kalmadı, sende fire verdin.
Küçücük kadehe kocaman hayat sığmaz,
Taşar tabi papatya kokun sayfalardan.
Bundan öte fedakarlık olmaz.
Birkan Çakır