Üye olmanızın faydaları
  • Kendi şiirlerinizi yayınlalıyınız
  • Özel faaliyetlerden haberdar olun
  • Takip ettiğiniz yazarlardan haberler alın
  • ve çok daha fazlası...

Giriş Yap

Şifrenizi sıfırlayın Kayıt olun

Şifrenizi sıfırlayın

Kayıt olun

Raporu bildir

kına

Düzeltme yap

Anlamı

Kına ağacının kurutulmuş yapraklarından elde edilen, saç ve elleri boyamakta kullanılan toz

Kafiye

Daha fazla Kafiye bul

son 4 harf uygun

son 3 harf uygun

son 2 harf uygun

Işık

En uç dalgayı aşana kadar dı hayat ,
Ucu bucağı kaybolana dek uzaklaştım karadan ,
Dibine doğru süzülürken okyanusun ,
Güneş yerini asil bir şekilde karanlığa bıraktı ,

Çakıl taşı gibi süzülürken okyanusun dibine ,
Gözlerim ışığı aradı ,
Ve farkına vardım ..
Güneş kadar var olmak ,
Karanlığın da hakkıdır..

15 Temmuz,bir direniş destanı...

Bugün,günlerden direniş,aylardan Temmuz,akşam on.
Milletime,hazırlanıyor,ölümden de, kara bir son.
Hain gözler kararmış,hain eller tetikte,
Sırtlanlar, tuzak kurmuş,pusuda beklemekte...

Dost uyuyor, dost uyutmakta, koynunda evladını.
Karanlık yüzlü,çehreler,gözlemekte avını.
Saatler yavaşlıyor, gelmesin diye o an,
O hain kalkışmadan,utanıyordu zaman...

Vakti gelmezden önce, bir kıyamettir ki koptu.
Akılları tutulmuş,vicdanları mağluptu.
Ansızın gök kubbeyi,yırtıp geldi havadan,
Bombalıyordu hain,bombalanıyordu vatan...

Bulutlar mı daha soluk,karanlık mı daha kara?
Bir ışık gönder,Ya Rab, ulaşalım sabaha.
İnliyordu sokaklar,caddeler;kan göz yaşı...
Soysuzluğa lanet okuyor, ecdadın mezar taşı...

Bir kımıltı duyuldu,sonra,duvarların ardından.
Hazırlıklar tamam,şehidim, çıkıyor yuvasından.
Ezanlarla,selalarla, mahşeri bir kalabalık,
Son abdestin ıslaklığı,son nefes, son sevdalık...

Ölümü öldürmeye, çıkmış koca bir ulus.
Bir bataklık karşısında,devasa bir okyanus.
Haklı sensin, hak seninle,kahrolacak o deyyus
Bu destan senin destanın,senin halkına,mahsus.

Tek silahı al bayrakla,dökülmüş, sokağa halkım.
Tanklar yollara,dizilmiş, mermilerse üzüm salkım.
Sorma, kim var kim yok diye,gelen var mı, ardımdan?
Sana bir pay düşmez mi sandın, o ilahi yardımdan.

Sen yürü,diren ve korkma,ne el senin,ne kol senin.
Kaderin sebebisin sen,ne can senin,ne yol senin...
Geceyi aydınlatan,alnında ki, o nur senin.
Gün doğunca yaşanılan,gurur senin,onur senin...

Ey Gazim;
Kabarıyorsa göğsün,heyecanla, şahlanıyorsa şah damarların,
Sızlıyorsa, burun kökün,yanaklarına,boşalıyorsa göz yaşların.
Düğüm düğüm,bir çığlık boğazında,ağlamaklıysa hıçkırıkların.
Bu zafer senin,sen bu zaferinsin,bırak,acısın tüm kırıkların...

Ey Şehidim;
Gidiyorsun şimdi sen,beyaz bir atın üstünde ve heybetle,
Geride kalanlar,seyrediyor seni,imrenerek ve hayretle.
Sevdiklerin bize emanet, sen yüksel göğe,izzetle..
Komşusun peygambere artık,doyulmaz bir lezzetle...

Ey Gencim;
Artık senindir,bu kutsal görev,bu kutsal icraat.
Dün ismi,cemiyetti hainin,bu gün ismi cemaat.
Gözün hep üstünde olacak,vatanın,tetikte uyuyacaksın.
Bu 15 Temmuz son değil,onu,yine sen koruyacaksın...

Ey Milletim;
Sarsılır da,gökte yıldızlar,kader baştan yazılır.
Bu gece,koca tarihe,altın harfle kazılır.
Şahlanır da,her bir ferdin,küheylan olur şahlanır,
Sakın eğilme,sen bir çınarsın, çınar ayakta yaşlanır...

Sen gelemedin

Nazımı kınayıp Pirayenin aşkından bahseden sevgilim
Senin eskisi gibi hissetmediğin gün tekrar doğdum ben
Unutma her gün kendimden geçerdim ben, giderdim
Senin aptallığın oldu aptallığımı anlamama neden
Hmm Rosa Parks idölündü senin, hakkından gelemedim
Yenemedim, kadınsın hakkını korumak istemedin sen
Ve ben, yine buradayım, saçma bir uyguluma
Yazıyorum oraya buraya, yazamıyorum tavana
Şarkı söylüyorum ben anlayana, küfür ediyorum anlamayana
Bu günleri de gördük bak acıya dayana dayana
Senden vazgeçmekte güzelmiş, güzelmiş ölmek yana yana
Hayal kurmak yasakmış, gelecek yokmuş sana bana
Merhaba ve ben geldim, hayallerimizi terk ettim
Güle güle diyemedim, elveda diyemedim
Büyük aşkları küçük kelimelerle bitiremedim
Piraye gibi severdin, hislerini bilemedin
Aklımı kemirdim de sana gel diyemedim
Olsun, kendi hakkımdan gelebildim
Sen gelemedin

Acı Gerçekler

Açık olacağım

Bana ne oldu bilmiyorum

Nerede o tutku dolu adam bilmiyorum

Tedavi diyorlar buna

Ben kendimden oluyorum

Hissetmek güzel bir şey belki de

Anlatmakmış benim olayım

Şiirlerim hislerimden gelmiyormuş

Duygularım düşünceymiş meğer

Hissetmiyormuşum

His dediğim şey ilüzyonmuş

Şimdi ilaçlarla kör olmuşum

Hislerime nankör olmuşum



Beynim bi bavul gibi

Tıka basa dolu

İçinde binlerce

Yüz binlerce cevapsız soru

Onlarca şüphe ejderhası

Tilkilerden meclisler

Anlatılmamış hikayeler

İçine içine atılmış

Acı şeyler

Beynim bi davul sanki

Çalıyor sürekli, sessiz sessiz

İçimde bir çığlık var

Yankısı algımı aştı

Bağırıyorlar

Sisli sisli

Şimdi körüm

Nankörüm



Acı veriyor bana yaşamak

Yaşamak demiyorum ben buna

"bir canlıya antidepresan vermek

Onu yaşarken öldürmektir" demişti

Arkadaşın biri

Yaşamak demiyorum ben buna

Başka çare yoktu

Düştüm bu çukura

Acı vermiyordu hissetmemek

Farkına varana dek

Şimdi acı veriyor hiç olduğunu bilmek

Hiç olmak



Hislerimi kimden satın aldım

Bilmiyorum hangi rüyaya daldım

Bilmiyorum kaç tane koyun saydım

İnsandım ben, gerçek bir insandım

Şimdi hissetmiyorum

Şiir okumaktan korkuyorum

Bencilce bir tutum, biliyorum

Kalemimden üç beş şey çıkıyor

Belki bilincimin altından çıkan tozlardır

Bunlar belki haykırışların fısıldanışıdır

Depresyondayım, bahanem hazır



Acı bir gerçek var olmak

Acı veriyor muydu ki yok olmak?

Acı bir gerçek mi hissiz yaşamak?

Hissiz yazmak?