Üye olmanızın faydaları
  • Kendi şiirlerinizi yayınlalıyınız
  • Özel faaliyetlerden haberdar olun
  • Takip ettiğiniz yazarlardan haberler alın
  • ve çok daha fazlası...

Giriş Yap

Şifrenizi sıfırlayın Kayıt olun

Şifrenizi sıfırlayın

Kayıt olun

Raporu bildir

erime

Düzeltme yap

Anlamı

Ne yazık ki, bu kelime için hiçbir açıklama bulunamadı. Bu konuda bize yardımcı olmak ister misiniz?

Kafiye

Daha fazla Kafiye bul

son 4 harf uygun

son 3 harf uygun

son 2 harf uygun

BANA KALANLAR

Benim sana diyebileceğim ne olabilir ki ,
Buğazıma dizdiğin aşkım
Gözlerime döktüğün yağmurlar,
Ve sayfalar dolusu sensizliğim var.

Yani bırak bana kalsın yaşananlar,
Sende sormaki.
Yaramın tuzu karışmasın denizin kumuna..

BİRKAN ÇAKIR
cakir_1kan

Lütfen Bu Alanı Doldurun

Benim aşkım medcezirlerde erdi gitti ,
Geriye ben ve 21 hiç olmuş yıl kaldı ,
Sevesim yok insanları üzerime gelmeyin ,

Gizleyemiyorum nefretimi

Hatırlıyormusun 2010 senesini ,
Okulun arkasındaki duvarda saklanan baş harfleri ,
O zamanadan bu zamana silinen geçmişi ,
Usulca çekip gitmenin sebebini ,
Ve defterlerime saklanan göz yaşlarımı ,

Hepsini yatırıyorum bu gece masaya ,
Bakıyorum bir bir gülüşlerine ,
Artık fark ettim
Kaybettiği tekşey yüzündeki o masumiyetin ..
Ve BİZ aslında....
Birkan Çakır



Acı Gerçekler

Açık olacağım

Bana ne oldu bilmiyorum

Nerede o tutku dolu adam bilmiyorum

Tedavi diyorlar buna

Ben kendimden oluyorum

Hissetmek güzel bir şey belki de

Anlatmakmış benim olayım

Şiirlerim hislerimden gelmiyormuş

Duygularım düşünceymiş meğer

Hissetmiyormuşum

His dediğim şey ilüzyonmuş

Şimdi ilaçlarla kör olmuşum

Hislerime nankör olmuşum



Beynim bi bavul gibi

Tıka basa dolu

İçinde binlerce

Yüz binlerce cevapsız soru

Onlarca şüphe ejderhası

Tilkilerden meclisler

Anlatılmamış hikayeler

İçine içine atılmış

Acı şeyler

Beynim bi davul sanki

Çalıyor sürekli, sessiz sessiz

İçimde bir çığlık var

Yankısı algımı aştı

Bağırıyorlar

Sisli sisli

Şimdi körüm

Nankörüm



Acı veriyor bana yaşamak

Yaşamak demiyorum ben buna

"bir canlıya antidepresan vermek

Onu yaşarken öldürmektir" demişti

Arkadaşın biri

Yaşamak demiyorum ben buna

Başka çare yoktu

Düştüm bu çukura

Acı vermiyordu hissetmemek

Farkına varana dek

Şimdi acı veriyor hiç olduğunu bilmek

Hiç olmak



Hislerimi kimden satın aldım

Bilmiyorum hangi rüyaya daldım

Bilmiyorum kaç tane koyun saydım

İnsandım ben, gerçek bir insandım

Şimdi hissetmiyorum

Şiir okumaktan korkuyorum

Bencilce bir tutum, biliyorum

Kalemimden üç beş şey çıkıyor

Belki bilincimin altından çıkan tozlardır

Bunlar belki haykırışların fısıldanışıdır

Depresyondayım, bahanem hazır



Acı bir gerçek var olmak

Acı veriyor muydu ki yok olmak?

Acı bir gerçek mi hissiz yaşamak?

Hissiz yazmak?