Üye olmanızın faydaları
  • Kendi şiirlerinizi yayınlalıyınız
  • Özel faaliyetlerden haberdar olun
  • Takip ettiğiniz yazarlardan haberler alın
  • ve çok daha fazlası...

Giriş Yap

Şifrenizi sıfırlayın Kayıt olun

Şifrenizi sıfırlayın

Kayıt olun

Raporu bildir

dene

Düzeltme yap

Anlamı

Ne yazık ki, bu kelime için hiçbir açıklama bulunamadı. Bu konuda bize yardımcı olmak ister misiniz?

Kafiye

Daha fazla Kafiye bul

son 3 harf uygun

son 2 harf uygun

Hayallerime Gömüldüm

18 yasindayim kendime yabancı
Bıkkınlık geldi insanlar sacma ve yalancı
Ailem diyor oku ya memur ol ya aşçı
Hayaller kurardım biraz heves biraz tutarsız

Anlamsız dusunceler kalbimi sardı
Söyleyin Tosun ne zaman sevicek artik
Dört duvar icinde delirdim sandım
Yine kara düşünceler beynimi sardı

Beni öldüren sigara degil hayat denen illet
Bu sozlerimi git ve anlayanlara dinlet
Damarimdan akan her damla kan
Birden fışkıracak bir delikten sabret

Bende biliyorum bu sozlerim sacma
Asla olmadım kendimi düşünen aptal
Iyiyim ama hissediyorum hasta
Duslerim kaliyor sadece lafta

ŞAİR ZİHNİ"YLE

"Kör olsun gurbetin kahrı bitmedi,
Gidemem vatana çilem yetmedi."
Diyar-i gurbette hasad bitmedi,
Nideyim hasrete mühled bitmedi.

Bedene yazılmış bu han da kahır,
Çekeriz hasreti sırtımız yağır,
Her demi asır her demi sabır,
Sızılar derinde dinmedi gitti.

Biricik memleket cennet ül mekân,,
Özlemler oyuyor gönüller virân,
Yâd el de gözlerim filan feşmekân
Şarkılar teselli .... âcemaşîran.

Ayağımız köçmüş ruhumuz köçmüş,
Yaranlar gardaşlar rahmete uçmuş,
Arifler meclisi ibrete dönmüş,
Bir âlem olmuştur "ülfetin bağı".

Bahar gelmiş söz de benim ilime
Türküler pelesenk acı dilime
Zihniya düşürdü sancı gönlüme
Acılar sineme düştü ne fayda

Zihniya sendendir Beşire ilham,
Okuyup şirini buldum bir gümân,
Arada olsa da bir hayli zaman,
Şu mahçup sinemi döğer dururum.

Beşiroğlu | 28.11.2015 -ŞAİR ZİHNİ"YLE-

Duygularımın uğradığı tecavüz

Üzgünüm sana romantik yüzümü gösteremiyorum
Duygularımdan mahrumum, intikam da istemem
Ben öyle acıya gelemem, birine acı çektirmek acısına
Acısızlığa varım, duygusuzluk bile olsa, acısızlık iyi geliyor
Hislerim elimden alınmış gibi hissediyorum dediğim zamanlar…
İşte o zamanlar en çok hissettiğim zamanlarmış
O kadar çok hissetmişim ki, hislerim overload yapmış
Algımı aşmış
Şimdi aşacak bir algı limitim de yok
İlaçlarım sağolsun, algımı da aldı
Ben verdim daha doğrusu, gönüllüydüm, bu deneye kobaydım
Şizofrenik bir olaydım, çok seviyordum bu yüzden kolaydım
Kiminin gözüne kuzu kiminin gözüne kurttum, ama basit bir saraydım
Ruhsuz bir adam oldum, hissiz, duygusuz, göz yaşı dökemeyen bir adam
Ağlamayı beceremeyen ve bunları istemeyen bir adam
İnsanlar, işte bir insan bir insana daha büyük nasıl bir kötülük
Nasıl bir ihanettir bu
Oyuncağını almak çocuğun elinden güzeldi
Duygularımın uğradığı tecavüz… güzeldi!

Utandığım kadar

Senin dünyandan uzakta
Nazar ve gözden tuzaklar
Var etrafımda
Bir savaşmış bu adeta
Temiz ve kirli yataklar
Var şu anımda

Senin dünyandan bir tuzak var
Benim hayallerim senden uzaklar
Yalancı tanrılar her yerimde
Bizim gerçeğimizi çalacaklar

Seni, beni, bizi, şunu, bunu, onu
Mutlu sanacaklar
Gülerken anladığımıza ağlayacaklar
Gökyüzüne değil gözüne yüzüne bakacaklar
Utan, varlığından utan, yokluğundan utandığım kadar

Senin dünyandan uzakta
Gerçeklik tam bi tuzak be
Gelene kapı açık
Gidene de darbe

Benimsin

Ama duramıyorum ne yapayım
Sen anlamazsan beni kim anlasın
Seni görmeden aşık oldum ben
Tanımadan sevdiklerimdensin
Ama ne yapayım, şu an kalbim karışık
Kafam yaralı, ilaçlıyım
Düşlerim çalışmıyor, sadece kin nefret
Sen olmadın daha
Bitmedin dünyamda
Ben eksiğim senden
Her kimsen
Üzgünüm, sadece sana yazacaktım
Ama yapamıyorum, hala gidene
Hala en sert darbeyi vurana
Kendini özletene yazıyorum
Oysa ki sen, her şeyden güzel geleceksin
Oysa ki sen, umutsun
Sen benim ufkumsun
Sen benim en güzel sözlerimsin
Sen benim yanılgılarımın çıktığı kapısın
Sen benimsin
Hiç olmadığın kadar benimsin

Bilmem ben bir şeyi

Bilmem biter mi sana sitemlerim
Bilmem geçer mi sana sinirim
Bilmem ben bir şeyi
Bilemez insan sevmenin kıymetini

Ölsem gözlerinde doğar mıyım ki
Acaba ölüm denen şeyle mi varız da
O yüzden mi yok olmaktan korkuyoruz
Bu denli acı dolu zalim dünyada

Bilmem biter mi sana sevgim
Bilmem geçer mi gözlerine hasretim
Bilmem ben kendimi
Bilemiyormuş insan kendi derdini

Doğsam yine gözlerine rastlar mıyım ki
Bu alemden ötesi vardı da
O yüzden mi yalan diyarlara gitmiyoruz
Kalıyoruz bu acı dolu zalim dünyada

Ölmüyor içimde ki o çocuk

Öyle bir ihtilaf sardı ki varlığımı

Hiç böyle şaşırmamıştım zihnime

Meğerse kalbime dokunanmış zihnim

Alışamıyorum bu yeni, saf, salak bedene

Bir karmaşa içerisinde yüzmekteyim

Anlaşılmam mümkün değil, çelişkideyim

Hislerimi nasıl tarif edeyim, nasıl becereyim

Bilmiyorum, kıskanıyorum inananları

Kıskanıyorum toz pembe masallara kananları

Özlüyorum eski halimi, acı çekse de yaşayan beni

Acı denizinde yüzmek benim işim olmuştu

Oradan istifa edince hissizlik boşluğu diye bir şey oluştu

Kafamda ki tilkiler kalbimi unuttu

Ejderhalarla birlikte zihnimi esir tuttu

Nasıl anlatabilirim ki kendimi, eminken anlaşılmamaktan

Niye yazıyorum ki bu tonla heceyi

İşim ne, bıktım gerçeklerden saklanmaktan

Apaçık oluyorum kendime, "sevmiyorsun onu" desem de

Bir illüzyon vuruyor alnımdan, sancıyla kalbimde

Bir isim gitmiyor aklımdan, iki hece dilimde

Ben bıraksam da onu, bırakmıyor geçmişim, peşimde

İşte öyle bir ihtilaf sardı varlığımı

Doğruyu bilmekti yegane niyetim

Doğruyu bilince benden bana ben kaldı mı?

Doğru dediğim şeyle varlığımı yeni bir illüzyon sardı mı?

Nereden baksan cinayet, tek eksik ceset

Ben şuursuzca, ruhsuzca satırları yazarken

Sen okuyucu, nasıl beceriyorsun hissetmeyi

Benim duygularım yok içimde diyorum

Sen duygulanıp, "çok duygusalsın, boş ver" diyorsun

Bilmiyorum, basit işte

Duyguları zihnimle taklit ediyorum

Ölmüyor içimde ki o çocuk

Sadece ruhumu terk ediyorum



Evet bir yanım ilaçlı, ne diyeceğini şaşırmış

Aklımda ki ejderhalar tilkileri kaçırmış

Diğer yanım hasta, aklı fikri yasta

Duyguyu bıraktım ben, iki arka sokakta

Evet bir yanım ayık geziyor, her adımda düşüyor

Eksik tilkiler fazla ejderler, beni benden ediyor

Öyle bir ihtilaf sardı ki varlığımı

Kör oluyorum ufukta

Öyle bir şey ki bu, umutsuz kalıyorum soğukta

Ama beceremiyorum, ölmüyor içimde ki o çocuk!



Bir algı oyunu bu yaşam dedikleri

Boşa gidiyor her gün ektikleri…