Sen Varsan Açlık Bir Başka
Bir ekmek arası köfte
Ya da sucuklu kanepe
Doyurur hepsi ama
Sen varsan açlık bir başka
Annem çağırır içeriden
Kanat yapmış tezelden
Oğlum der, açsan ye
Sen varsan açlık bir başka
Gece olmuş saat iki
Ben yazarım kafam iyi
Biraz da karnım acıktı ama
Sen varsan açlık bir başka
Bir Ben Miyim Hasretten Ölen
Bir kalabalık çökmüş ki hiç sorma
Güya insanlar zindanlarda dogma
Anlatılanlar yaşananlar ne kadar saçma
Bir ben miyim hasretten ölen
Toprak küsmüş cana
Günlerin adı olmuş karantina
Sus diyorum konuşma
Bir ben miyim hasretten ölen
Tepeler ardı sıra kalabalık
Hani neredeydi bu açlık
Yüzüm alıştı adı utangaçlık
Bir ben miyim hasretten ölen
Tomurcuk vermiş kış zamanı ıhlamur
Şarkı çığıracağım diye uğraşır durur kambur
Söyle nerede bu kalabalık arasındaki mağdur
Bir ben miyim hasretten ölen
Öğlen arası olur
Dayı personelden çayı doldur
Sus diyorum artık destur
Bir ben miyim hasretten ölen
Bensiz Mutlu Olmaya Alış
Dünlere dalıp eziyette kalma
Gülerken ağlamıyorum da sanma
Kalan ömür bir gün tükenir sen kanma
Bensiz mutlu olmaya alış
Neler neler götürdü bu zaman
Bir kuş misali gökyüzüne bakan
Güzel günler çabuk geçti büyük armağan
Bensiz mutlu olmaya alış
Bana yazılmış yollarda kahır
Bazı bedenler kahpedir ister satır
Acının adı sirkedir bana hep baldır
Bensiz mutlu olmaya alış
Cemre düşecek dediler sözde
Desene bahar gelecek ne güzel müjde
Toprak anadır bunu bilen nerede
Bensiz mutlu olmaya alış
Bir bugün değil hep tadım kaçık
Tokum diyen yok ne bu açlık
Karanlık aydınlık sonu bataklık
Bensiz mutlu olmaya alış